مجله اینترنتی طراحی سایت

2.1 استانداردهای کنسرسیوم جهانی اینترنت (W3C)

2.1.1 W3C چه است ؟

کنسرسیوم کانال جهانی اینترنت (W3C) یک کنسرسیوم از صنعت در بین المللی طراحی سایت در مشهد میباشد که به \"هدایت اینترنت به سوی استعدادهای نهان آن\" تخصیص داده گردیده است. بوسیله گروه برنرز لی ، اختراع کننده اینترنت ، رهبری شد‌ه‌است. در سال 1994 تاسسیس گردیده‌است ، W3C بیشتراز 450 عضو سازمانی دارااست که مشمول Microsoft ، America Online ( شرکت مادرNetscape Communications ) ، Apple Computer، Adobe ، Macromedia، Sun Microsystemsو گروه ای متنوع از سایر ساخت‌و‌ساز کنندگان اپلیکیشن و hardware ، تامین کننده محتوا ، سازمان های علمی و شرکت ها رابطه از منش بدور. کنسرسیوم بوسیله سه سازمان تحقیقاتی میزبانی میگردد : MIT در ایالات متحده ، INRIA در اروپا و Keio University در ژاپن.

2.1.2 چه کاری جاری ساختن می‌دهد ؟

 

 

W3C مختصات آزاد (استانداردهای عملی) را بسط می دهد تا قابلیت و امکان همیاری تولیدها مرتبط با اینترنت را بهبود بخشد. نظریه های W3C به وسیله گروههای کاری دربرگیرنده اعضای کنسرسیوم و کارشناسان دعوت گردیده توسعه می‌یابد. گروههای کاری موافقت همگانی از شرکت های و نهاد های درگیرایجاد قابل انعطاف افزارهایی برای اینترنت میباشند را به دست آورند. و پیش نویسهایی عملی و نظریه های پیشنهادی تولید نمایند. اینها در مرحله بعد از آن به عضویت و رئیس W3C برای ثبت قانونی تحت عنوان نظریه های W3C نبی خواهند شد. داده ها مازاد در باب این مراحل در وبسایت W3C قابل دسترسی میباشد.

2.1.3 استانداردهای W3C چه چیزهایی می‌باشند ؟!

 

 

2.1.3.1 لهجه آرم گذاری ابرمتن HTML 4.0

 

 

گویش علامت گذاری ابرمتن (HTML) به طور وسیع ای در اینترنت برای افزودن ساختار به اوراق متنی مصرف شده میباشد. مرورگرها این اوراق را تعبیر و تفسیر کرده و در صورت مختص هر رسانه به مخاطب اکران می دهند. از جمله ، مرورگرهای بصری نوعا عنصر strong ( ... ) را تحت عنوان یک متن توپر اکران می‌دهند. درحالیکه مرورگرهای تبدیل متن به گفتار می بایست هنگام تلفظ آن ، متن را با توان بیشتری بخوانند.

با یاری راهبرد آبشاری (CSS) ، نرم‌افزار نویس ممکن میباشد گزینش نماید که یک عنصر ساختاری فارغ از دقت به پیش فرضهای مرورگر به چه شکل نشان داده میشود.

2.1.3.2 لهجه آرم گذاری قابل بسط XML 1.0

 

 

گویش آرم گذاری قابل بسط (XML) یک گویش نماد گذاری مشابه HTML میباشد ، البته به مکان داشتن یک تیم از عنصرها واحد و اثبات به شما اذن می دهد که تیم خویش را تعین فرمائید یا این که از تیم های بقیه افراد استعمال فرمایید. همینطور به شما قابلیت می‌دهد که دسته های زیادی را با استعمال از XML namespaces در یک گواهی واحد استعمال نمایید.

بعضا از نرم افزار های XML نظیر XHTML و MathML حال نظریه های W3C گردیده اند. سایرین هنوز به طور پیش نویسهای کاری W3C می‌باشند.

استانداردهای دستور کار نظیر CSS و XSL انتخابهای گوناگونی می دهند که یک عنصر XML چه طور اکران داده گردد. پشتیبانی مطابق با استاندارد برای اکران بی واسطه XML در مرورگرها هماهنگ وجود ندارد ، براین اساس برای ارائه داده ها به انسانها ، HTML (یا این که XHTML) با یک ظواهر پباده سازی گردیده با CSS یک کدام از راهها میباشد. XML امروزه بیشتر در ارتباطات دربین ماشینها ( یا این که ماشین به ماشین ) به کارگیری میگردد.

XML اساسا به خیال توان افزودن عنصرها دلخواه شما و ساختن سیستم ساختاری وابسته به شما انعطاف پذیرتر از HTML میباشد. واین XML را یک فرمت ایده آل برای سازماندهی مقادیر زیاد از داده میسازد. که حالا در بخش اعظمی از بانکهای اطلاعاتی و موتورهای کاوش گزینه به کار گیری قرار گرفته میباشد.